· Την κερκίδα και στα τρία παιχνίδια, με αποκορύφωμα φυσικά το τελευταίο. Είναι κάποιες στιγμές που μόνο ο κόσμος του ΠΑΟΚ μπορεί να προσφέρει…
· Την προσέλευση του κόσμου στον 5ο τελικό. Το Παλατάκι έχει χτιστεί έπειτα από προσπάθειες ετών και έγινε για να είναι γεμάτο,κάτι που τείνουμε να ξεχάσουμε τα τελευταία χρόνια.
· Την σταθερότητα του Ντόζιερ, το απλό μπάσκετ του Γκετσέφσκι και το τελευταίο παιχνίδι του Μάρσαλ. Έπαιξε και για τα άλλα τέσσερα που ήταν απών!
· Το κωλόχερο του Μπούλιαν!
· Τη φάτσα του παλιάτσου Δαμιανίδη όταν κατάλαβε πλέον πως ο… λούτσος ήταν αναπόφευκτος, και τους θεατρινισμούς του. Πάλι καλά που κάθε τμήμα τους έχει τουλάχιστον από έναν Γιάννη και γελάμε!
· Τους προσκεκλημένους του σκουληκιού,φιγούρες δίχως σχόλια…
· Το σπρώξιμο στο Παλέ
· Το κοουτσάρισμα του Σούλη στο 4ο παιχνίδι, όταν σχεδόν όλοι είχαν την ομάδα ξεγραμμένη. Άψογος!
· Το πρώτο δεκάλεπτο του 5ου αγώνα, όταν τα ερπετά τα είχανε παίξει. Απόλυτη ηδονή η μπάλα να βρίσκει μόνο σίδερο (ή και καθόλου) και το γήπεδο να συνεχίζει να βράζει
· Τα «0» και «0» που έγραφε στον φωτεινό πίνακα εκείνη τη μέρα, δίπλα από τα νούμερα των Χατζηβρέττα και Χαραλαμπίδη.
· Τον Mr Bean της Βοσνίας! Αυτός δεν ξεχνιέται με τίποτα…
… και τι θα θέλαμε να ξεχάσουμε…
· Τις κορδέλες και τα χαρτάκια στο 3ο παιχνίδι, σε στιγμές άκαιρες και άκυρες. Είπαμε,ο λαός είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο…
· Την απογοήτευση που νιώσαμε μετά από τη λήξη του παιχνιδιού εκείνου
· Τη μπατσαρία στο Παλατάκι
· Την ασχήμια του Χατζηβρέττα, που πήγε να ξυπνήσει από μέσα του ο Πέτζα. Όνειρο ήτανε και πάει…
http://www.paokgate4.gr/ 
