Αναδημοσίευση από το paokworld.com κείμενο του HOMOPAOKUS, 03/02/2009
Την εποχή της τραγιάσκας, του ζιβάγκο και της καμπάνας-παντελόνι ίσα που
την πρόλαβα στα τελειώματα της. Πιτσιρικάς τότε 14-15 χρονών γύρω στα
1982.Άρα -το λέω από την αρχή- οι αναμνήσεις που έχω είναι ενός δεκατετράχρονου με ό,τι αυτό συνεπάγεται.Τι
θυμάμαι από τότε;
Στο φουλ ο πόλεμος εναντίον του Παντελάκη από την
Εφημερίδα –Ευαγγέλιο των ΠΑΟΚτσήδων, τα Σπορ του Βορρά. Στρατευμένοι
στον ίδιο πόλεμο, στην ίδια γραμμή ένα μεγάλο και σκληροπυρηνικό κομμάτι
του κόσμου, με προεξάρχουσα την Θύρα 4.Και για να λέμε όλες τις
αλήθειες η σύγκρουση ήταν ανάμεσα στα 2 κεφάλια της εποχής, του Hγέτη
της ΠΑΕ και του Ηγέτη του Κόσμου: Του Γιώργου του Παντελάκη και του Μάκη
του Μανάβη.
Τι σχήμα οξύμωρο! 2 άνθρωποι-Ηγέτες και
στρατηγοί από γεννησιμιού τους, δυο μορφές του ΠΑΟΚτσήδικου Τρελλοχωριού
να συγκρούονται και να πολεμούν ο ένας ενάντια στον άλλον για τον ίδιο
παράφορο έρωτα, τα 4 ιερά γράμματα. Πραγματικά Τρελλοχωριό!
Θυμάμαι
παιχνίδια στο Χαριλάου, πορείες με πέτρες και ξύλα στο μαγαζί του
Παντελάκη στην Πυλαία αρχικά αλλά και στο άλλο στην Παπαναστασιου.
Θυμάμαι αποχή και κράξιμο.Γιατί όμως δεχόταν τον πόλεμο από την μερίδα του κόσμου του ΠΑΟΚ ο Παντελάκης?
Η
ομάδα ήταν σε παρακμή τότε, σε πτώση μετά την μεγάλη ομάδα της
δεκαετίας του 70. Είχαν καλομάθει οι ΠΑΟΚτσήδες από τα κατορθώματα
εκείνης της χρυσής ομάδας και είχαν μεγάλες απαιτήσεις. Την οποία όμως
λησμονούσαμε ότι είχε μεγάλη συμβολή στη δημιουργία της ο ίδιος ο
Παντελάκης. Είτε σαν εργάτης είτε σαν ηγέτης....
Θέλαμε λοιπόν
τότε ηχηρές μεταγραφές, θέλαμε αυτό που λέμε σήμερα «μεταγραφές
αεροδρομίου». Ο Παντελάκης αντίθετα, δεν ήθελε υπερβάσεις στον
προϋπολογισμό.. Χαμηλών τόνων πρόεδρος ως προς την ενίσχυση της ομάδας.
Δε θα ξεχάσω ποτέ μια δημόσια δήλωση του κάπου το 1980: «Ο ΠΑΟΚ και ο
Παναθηναϊκός είναι οι μόνες ομάδες που δεν χρωστάνε δραχμή σε κανέναν.»
Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για μια μερίδα οπαδών του ΠΑΟΚ. Οι πιο ήπιες
αντιδράσεις ήταν «Καλός Πρόεδρος αλλά έχει ένα ελάττωμα: δεν κάνει
μεταγραφές και δεν απλώνεται»
Σε άλλους όμως δεν αρκούσε η «χρηστή
διαχείριση». Η κλασσική ατάκα τότε ήταν σε στυλ «Τι να κάνω εγώ τα μηδέν
χρέη αν δεν είμαι πρωταθλητής? Καλύτερα πρωταθλητής κι ας έχω κι
ελλείμματα.»
Φαινομενικά ήταν σύγκρουση 2 ιδεολογιών. Η πρώτη άποψη
από τον Παντελάκη ήταν της χρηστής διαχείρισης, του νοικοκυριού, απλώνω
τα πόδια όσο φτάνει το πάπλωμα. Διαφυλάττω το μέλλον του Συλλόγου. Η
άλλη η άποψη ήταν πιο μασίφ και σκληροπυρηνική «ντου σε μεταγραφές να
τους φάμε». Κατά βάθος όμως και οι 2 ήταν για να υπηρετήσουν το μεγαλείο
του ΠΑΟΚ. Εγώ τώρα πια έτσι το εισπράττω.
Άραγε, αυτή η «ιδεολογική σύγκρουση» ήταν μόνο στην εποχή του Παντελάκη?
Περιττό
να πω ότι λόγω ηλικίας ήμουν με τη δεύτερη άποψη. Η ορμή του
δεκατετράχρονου... Αυτά ήταν τα μυαλά μας τότε. Προσωπικά ταυτιζόμουν
λοιπόν και εγώ με τη μάζα. Τα συνθήματα έχουν μείνει στην ιστορία από
τότε: Από το «Πι, Άλφα, Όμικρον και Κόππα...» μέχρι το επικό «Ο ΠΑΟΚ θέλει μεταγραφαί και όχι καφενεία να τα πλερώνουμέ». Κοτρόνα βεβαία ποτέ μου δεν πέταξα, αλλά τα συνθήματα, τα κραξίματα και τα μπινελίκια τα έριχνα.
Τα
χρόνια πέρασαν, από τις τραγιάσκες και τα ζιβάγκο πήγαμε στα fly και τα
DocMartens. Σιγά σιγά αρχίσαμε να κατεβάζουμε λίγο μυαλό, να μιλάμε με
μεγαλύτερους, να γνωρίζουμε από πρώτο χέρι κάτι Βουλινούς κλπ μέχρι να
καταλήξουμε στους Γούμενους. Εκεί άρχισα να καταλαβαίνω κάποια πράγματα.
Άρχισα να κάνω τις αμείλικτες συγκρίσεις και παράλληλα -έστω και
καθυστερημένα- να μελετώ και να μαθαίνω την ιστορία του ΠΑΟΚ. Η μεταμέλεια άργησε, αλλά ήρθε…
Για
το έργο του Παντελάκη δεν έχει σημασία να αναφέρω εγώ ποτέ ξεκίνησε να
ασχολείται με τον ΠΑΟΚ, την ιστορία με τον Κούδα ή τη χούντα, το
ανάστημα που όρθωσε ο ΠΑΟΚ, τον τρόπο που διοικούσε και διάφορες άλλες
παρόμοιες ιστορίες. Δεν έχει σημασία να πούμε για τον χαρακτήρα του, το
αντριλίκι και αντί-σταριλίκι του, τη συμβολή του στο πρωτάθλημα του 1985
κλπ . Ήδη αυτά τα έχει καταγράψει η ιστορία.
Εγώ αυτό που
συνειδητοποίησα ανακαλύπτοντας τον Παντελάκη, είναι ότι ο άνθρωπος αυτός
ήταν πραγματικά ΠΑΟΚ, κουβαλούσε αυτά που έχουμε μέσα μας όλοι οι
ΠΑΟΚτσήδες. Ουσιαστικά ο άνθρωπος αυτός, ο Ηγέτης, μαζί με τον άλλον
τεράστιο Ηγέτη, τον Μάκη τον Μανάβη και τόσοι άλλοι εκείνης της γενιάς
μεταλαμπάδευσαν σε όλους εμάς τις αξίες και τα ιδανικά αυτού του
Συλλόγου. Αντίσταση, γροθιά στο κατεστημένο, προσπάθεια, ατόφιος
αγώνας, πώρωση, ντομπροσύνη, εξέγερση και επανάσταση, ηθική
ακεραιότητα, μοναδικότητα ψυχής, πίστη στο ανέφικτο, υπερηφάνεια και
αξιοπρέπεια, εν τέλει αυτό που εχθροί και φίλοι ονομάζουν «ΠΑΟΚτσήδικη
μαγκιά και τρέλα». Μια ζωή αφιερωμένη στον ΠΑΟΚ, μια ζωή υπηρέτης του
ΠΑΟΚ και των ιδανικών του ο Γιώργος Παντελάκης.
Έχει 5 χρόνια που μένω δίπλα στο μαγαζί του και τον συναντούσα πολύ
συχνά. 5 χρόνια ήθελα να του ζητήσω συγγνώμη.5 χρόνια ήθελα να
αποκαταστήσω μέσα μου αυτό το λάθος που είχα κάνει πιτσιρικάς. 5 χρόνια
κόλλωνα, μη ξέροντας τι να περιμένω να λάβω: συγχωροχάρτι ή κανένα
πινελάκι. Τελευταία φορά το προηγούμενο καλοκαίρι ετοιμάστηκα να πάω να
του ζητήσω επιτέλους την άφεση, πήρα φορά αποφασισμένος αλλά ένα σοβαρό
τηλεφώνημα που δέχτηκε εκείνη τη στιγμή μ’ έκανε να το αναβάλλω για μια
φορά ακόμα. Τελικά δεν πρόλαβα να ξορκίσω τα παιδικά μου λάθη και να του
δώσω τη συγγνώμη και τον σεβασμό που του άξιζε. Κρίμα. Όχι γι αυτόν
γιατί νομίζω ότι ήταν περήφανος άνθρωπος και δεν είχε ανάγκη ούτε
επαίνους ούτε γλειψίματα.. Κρίμα για τη δική μου συνείδηση και το βάρος
που ακόμα την πλακώνει.
ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ
Η κληρονομιά που μας
άφησες είναι σε καλά χέρια. Και σε επίπεδο διοίκησης με τον Άξιο Θοδωρή
και σε επίπεδο οπαδών με όλους εμάς από πίσω. Παίρνουμε στα χέρια μας
αυτό που μας κληροδότησες και θα προσπαθήσουμε να το πάμε ακόμα πιο
ψηλά. Πάντα με τις αρχές και τις αξίες που εσύ και οι προκάτοχοι σας μας
διδάξατε. Ο ΠΑΟΚ ξαναγεννιέται, το όραμα παίρνει σάρκα και οστά. Ο
Δικέφαλος άνοιξε τα φτερά του και θα πετάξει ψηλά Και πιστεύω ότι από
κει πάνω που θα το βλέπεις, θα ησυχάζεις και θα το απολαμβάνεις. Όπως
όλοι μας.
ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ
Έστω και τώρα σου ζητώ συγγνώμη και σε παρακαλώ να την δεχθείς.
ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ
Σου
ζητώ συγγνώμη ΚΑΙ για λογαριασμό όσων σου σπάζαμε τις βιτρίνες και τα
νεύρα. Είμαι σίγουρος ότι και αυτοί όπως και εγώ έχουν μετανιώσει.
