Το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς των σπορ, των ομαδικών σπορ...Όλοι σε
μια ομάδα είναι ίσοι, αλλά πρώτος μεταξύ αυτών στις συνειδήσεις του
κόσμου είναι ο κύριος "10"...Ίσως η πιο βαριά φανέλα να σηκώσει κανείς
και σίγουρα ακόμη και μόνο η θέα της προκαλεί προσδοκίες. Αυτός ο κύριος
έχει την ευχή και την κατάρα σε κάθε ομάδα.
Πολλοί είναι αυτοί που αποφεύγουν να ζητήσουν αυτό το νούμερο και
σίγουρα ποτέ πριν καταφέρουν να συστηθούν στο ποδοσφαιρικό κοινό.
Ιανουάριος του 2012 κι ο Κώστας Ιωσηφίδης ενημερώνει τον Πέλκα να
περάσει από τα γραφεία της ΠΑΕ ΠΑΟΚ για να υπογραψει το επαγγελματικό
του συμβόλαιο. "Ποιό νούμερο να σου κρατήσω μικρέ; Το 93; (σ.σ. η
παράδοση λέει ότι οι πιτσιρικάδες παίρνουν τη φανέλα με τη χρονολογία
γέννησης τους)". "Το 10 θέλω κύριε Κώστα αν είναι ελεύθερο"...Σχεδόν
ιεροσυλία! Κι όμως ο ήρωας της σημερινής μας ιστορίας βασίζει τη
σημερινή του ύπαρξη στο καλώς εννοούμενο θράσσος και την άγνοια
κινδύνου...Δεν
το πήρε τότε...Ο Δημήτρης Πέλκας είναι γεννημένος 26.10.1993 στα Γιαννιτσά. Ο πατέρας του Πρόδρομος είναι μέλος του ιδιαίτερα δραστήριου συνδέσμου φίλων ΠΑΟΚ της περιοχής, του περίφημου "Πατριαρχείου". Έπαιξε ποδόσφαιρο ως λίμπερο μέχρι Δ' Εθνική με τη φανέλα του Αξού. Ένα βήμα πριν πάρει μεταγραφή στον Εδεσσαϊκό και τη Β' Εθνική, αποφάσισε ότι οφείλει να αφιερωθεί στην οικογένειά του. Στην σύζυγό του Ειρήνη και στα δυο τους παιδιά, τον Γιάννη (απόφοιτος του οικονομικού, 23 ετών) και τον Δημήτρη. Τρελός ΠΑΟΚτσής ο ίδιιος μα πάνω απ' όλα ποδοσφαιρόφιλος βρέθηκε να περνάει κουφώματα στην Ακαδημία του Αντώνη Μήνου στην Καλλίπολη (ένα χωριό 20 λεπτά από τα Γιαννιτσά), όταν τον παρότρυναν να γράψει τους 2 γιους του εκεί. Ήδη ο Δημήτρης, παρότι μόλις τεσσάρων ετών, όταν του προσφέρουν για δώρο γεννεθλίων ποδήλατο, όπως σε όλα τα παιδιά, αυτός ζητάει μπάλα και στολή ποδοσφαίρου... Με το γνωστό του θράσσος! Τα δυο παιδιά πηγαίνουν στην πρώτη τους προπόνηση και ο προπονητής τους βάζει να τρέξουν κκατά μήκος του γηπέδου με τη μπάλα στα πόδια και να επιστρέψουν.
Όλα τα παιδιά πηγαίνουν κι έρχονται
οκληρώνοντας την άσκηση και τα αδέρφια Πέλκα δεν έχουν φτάσει ούτε ως τη
μέση! Ο Πρόδρομος χαμογελάει πικρά και πηγαίνει να τους ξαναδεί μόνο
όταν περάσουν έξι μήνες και οι δυο γιοι του πλέον έχουν αναπτύξει τα
ταλέντα τους. Στην Ακαδημία της Καλλίπολης ο Δημήτρης έμεινε τελικά
μέχρι τα 8, πριν έρθει πιο κοντά στο σπίτι του, στην πιο οργανωμένη
Ακαδημία της περιοχής, την Αθλητική Ακαδημία Γιαννιτσών.
Ελεύθερος επιθετικός έπαιζε πάντα, δεν υπάρχει εδώ η ιστορία του
αμυντικού που κάποιος προπονητής τον οραματίστηκε και τον καθιέρωσε
μπροστά. Έκανε μπαμ από "κοψιά" τι του ταιριάζει μέσα στο γήπεδο. Ο
ιδιοκτήτης της Ακαδημίας και πρώτος του προπονητής εκεί, Σάββας
Παπαδόπουλος, τον πιστεύει και τον καθιερώνει σε όλα τα μικρά τμήματα.
Από τα 4 έπαιζε με παιδιά 3-4 χρόνια μεγαλύτερα, δεν θα δυσκολευόταν να
το κάνει και τώρα. Σε ηλικία 12 ετών τον αναλαμβάνει ο Γιώργος
Τσιμπίνης, πρώην ποδοσφαιριστής και Κυπελλούχος με τη φανέλα της
Λάρισας. Του μαθαίνει να παίζει ομαδικό ποδόσφαιρο και να σταματήσει να
θέλει να περάσει όλους του τους αντιπάλους με τη μπάλα. Δυο χρόνια
δουλεύουν μαζί πριν φύγει...
Ο Άρης έχει φτάσει σε συμφωνία με τον Σάββα Παπαδόπουλο που
ετοιμάζεται με μισή καρδιά να δώσει το νεαρό εκεί, προκειμένου να
ενταχθεί σε Ακαδημία επαγγελματικού συλλόγου. Ούτε ο μικρός, ούτε η
οικογένειά του χαίρονται ιδιαίτερα που αυτή είναι η επιλογή τους. Εκείνη
τη στιγμή εμφανίζονται οι επιτελείς του ΠΑΟΚ, Ελευθεριάδης - Μαλιούφας,
τον παρακολουθούν και εισηγούνται αμέσως την απόκτησή του. Τελευταία
στιγμή ενημερώνουν τον Δημήτρη και τους γονείς του ότι έφτασε η
πρόταση...Το τι έγινε στο σπίτι, δεν περιγράφεται! Αμέσως μετά
περισυλλογή...Από τα 14 ο μικρός πρέπει να μείνει μόνος του, στους νέους
ξενώνες τις Τούμπας. Είναι πολύ μικρός και στην αρχή είναι και πολύ
μόνος. Σιγά σιγά δημιουργεί τις πρώτες του φιλίες, με βασικό πυρήνα της
"τετράδας των Γιαννιτσών": εκείνος, ο Χαρμάνας, ο Αγγελίδης, ο Πρέμτσης.
Έχει όλα τα προσόντα αλλά κι ένα μειονέκτημα...Η ανάπτυξή του είναι
αργή, δεν συμβαδίζει με τη βιολογική του ηλικία.
Παρόλα αυτά το
αστείρευτο ταλέντο του κάνει τους προπονητές να τον ρίχνουν στα βαθιά
έστων κι αν είναι οφθαλμοφανής η σωματική του διαφορά με τα άλλα παιδιά.
Ο Γιώργος Τουρσουνίδης τον ρίχνει στην πρώτη του μάχη στα 14 του με
την ομάδα κάτω των 17 στην 28η αγωνιστική του Πρωταθλήματος μέσα στον
Πανθρακικό. Στο αμέσως επόμενο παιχνίδια εναντίον του Άρη ο μικρός βάζει
την πρώτη του ασίστ. Κι αμέσως μετά εναντίων των Ιωαννίνων κερδίζει και
εκτελεί εύστοχα πέναλτι σημειώνοντας το πρώτο του "ασπρόμαυρο"
γκολ...Το νερό είχε μπει στο αυλάκι...Στην πορεία των ετών γίνεται
αρχηγός στην Κ17, ανεβαίνειθ από τα 16 στην Κ20 και πέρυσι ήταν αρχηγός
και πρώτος σκόρερ της με 14 γκολ. Ο Μπόλονι δεν τον επιλέγει για
προετοιμασία, παρότι παίρνει πάνω από 10 μικρούς. Τον θεωρεί ανέτοιμο
σωματικά. Ο μικρός πεισμώνει...
Ο Γιώργος Δώνης ένα χρόνο μετά τον "ερωτεύεται" με την πρώτη ματιά
ποδοσφαιρικά. Όχι απλά τον παίρνει στην προετοιμασία, όχι απλά τον
χρησιμοποιεί στα φιλικά αναθέτοντάς του σημαντικό ρόλο στο ρόμβο που
δοκιμάζει, αλλά του τεστάρει και τις αντοχές. Τον φωνάζει και του
χαρίζει τη φανέλα με το νούμερο 10...Θα περίμενε κανείς συστολή, αλλά
εκείνος με χαμόγελο μέχρι τα αυτιά πηγαίνει στον Ιωσηφίδη και του
θυμίζει ότι αυτό ήταν ακριβώς ό,τι είχε ζητήσει.
Με ταπεινότητα και αυτοπεποίθηση. Πρώτο επίσημο ματς της σεζόν και
πρώτη συμμετοχή στην Ευρώπη εναντίον της Μπνέϊ Γιεχούντα. Από δική του
ενέργεια ξεκινάει το γκολ. Δεύτερο επίσημο ματς εναντίον της ίδιας
ομάδας και πρώτη συμμετοχή του μικρού με τους "μεγάλους" στην Τούμπα.
Ανατριχίλα και λίγο άγχος λίγα δευτερόλεπτα πριν μπει - με το "πολύ"- 10
στην πλάτη...Απελευθερωμένος λίγα δευτερόλεπτα μετά...Πετυχαίνει
γκολ...Τον πνίγει πρώτος πρώτος στις αγκαλιές ο μεγάλος του αδερφός στην
ομάδα, ο Κλάους..."Μπράβο Τούρσου!!!!"...Έτσι τον φωνάζει γιατί το
σουλούπι του και η ιστορία του μοιάζουν πολύ με το τελευταίο σημαντικό
10άρι που έβγαλε η Ακαδημία του ΠΑΟΚ.
Διανύει την πρώτη του επαγγελματική χρονιά. Δεν είναι ευχαριστημένος
με τον εαυτό του. Ψάχνει το μεγάλο παιχνίδι, την τέλεια πάσα, την
καθιέρωση...Με το γνωστό του θράσσος και την άγνοια κινδύνου...Δεν
αναγνωρίζει ο ίδιος στον εαυτό του τα ελαφρυντικά της ηλικίας και της
απειρίας. Περιμένει και ονειρεύεται τη στιγμή του..."Θα τον δικαιώσω τον
κόουτς για το 10" μονολογεί....
TO PHOTO STORY ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡH ΠΕΛΚΑ...
 |
 |
 |
| Σε ηλικία 5 ετών με τον πατέρα του Πρόδρομο και τον αδερφό του Γιάννη | Δύο χρόνια αργότερα κατακτά το πρώτο του κύπελλο με την ομάδα της Καλλίπολης |
Στην Ακαδημία του Αντώνη Μήνου (πρώτος κάτω δεξιά) σε ηλικία 5 ετών |
 |
 |
 |
| Με τη φανέλα της Ακαδημίας Γιαννιτσών, έναν χρόνο πριν έρθει στον ΠΑΟΚ | Πρώτος σκόρερ σε τουρνουά με την Ακαδημία Γιαννιτσών σε ηλικία 12 ετών |
Στα 13 του χρόνια με τη φανέλα της Αθλητικής Ακαδημίας Γιαννιτσών |
 |
 |
 |
| Σε επίσκεψη της ομάδας του ΠΑΟΚ στα Γιαννιτσά με Τοχούρογλου και Ζωγραφάκη |
Πριν χρόνια φωτογραφιζόταν με τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη, σημερινό συμπαίκτη του |
Αρχηγός της ομάδας Κ-17 του ΠΑΟΚ |
 |
 |
 |
| Μονομαχία στον αέρα με τον τερματοφύλακα του Ηρακλή σε αγώνα της Κ-17 | Αρχηγός του ΠΑΟΚ σε αγώνα με τον Ηρακλή για το πρωτάθλημα της Κ-17 | Η περσινή ομάδα Κ-20 του ΠΑΟΚ με αρχηγό τον Δημήτρη Πέλκα |
